محمد محمدعلي، نويسنده ي نام آشناي معاصر، بيش تر از هر نويسنده اي فضاهاي گوناگون را در آثارش آزموده است. او با مهارت کافي ، فضاهاي مطلوب داستانش را به شکل هاي مختلف خلق کرده است. محمدعيل در سه گانه ي روز اول عشق، فضايي اسطوره اي و رمزي خلق مي کند.
در داستان هاي نقش پنهان، برهنه در باد و بازنشستگي زندگي طبقه متوسط و کارمند را به تصوير مي کشد و در از ما بهتران به بازآفريني فضاهاي زندگي سنتي و خرافات قومي مي پردازد، اما در مجموعه داستان دريغ از روبه رو خلق فضاي زندگي کارگردي و پيشه وري روي م آورد و با کارکشتگي اين بخش از زندگي شهري را که مدتهاست در ادبيات داستاني معاصر ما ناديده گرفته مي شود با نگاهي صميمي ثبت مي کند.
در جوامع سنتي دوري از فضاها و مضامين مانوس و نزديکي به فضاهاي نامانوس بسيار دشوار و حتي خطرپذير است.