بعضي‌ها با تاريکي مي‌جنگند، ديگران به آن تبديل مي‌شوند...

اسم من جما بلکبورن است و يک سلير هستم. پس از اين‌که براي پس فرستادن لوسيفر به جهنم، مجبور به تماشاي آخرين نفس‌هاي دوست‌پسرم شدم، براي تحمل فقداني که متحمل شده بودم فقط يک کار از دستم برمي‌آمد. بايد تا جايي که مي‌توانستم از هالوهيل دور مي‌شدم.

مشخص شد به دل جاده زدن به همراه خواهرم دقيقاً همان چيزي بود که براي پشت سر گذاشتن اتفاقات گذشته و پذيرفتن سرنوشتم به عنوان يک سلير نياز داشتم. متأسفانه هنوز هم يک چيزي سد راه سرنوشتم بود. چيزي که باعث مي‌شد يک سلاخ موجودات شبانه تمام و کمال نباشم و آن هم سال آخر دبيرستانم بود.

نقشه‌ ساده‌اي داشتم. سرم را پايين نگه دارم، اين سال تحصيلي را هم به پايان برسانم و بعد يک بار براي هميشه اين شهر و تمام داستان‌هاي غم‌انگيزش را پشت سر بگذارم. ولي نقشه‌ها هميشه دقيقاً آن طور که انتظار داريد پيش نمي‌روند. نه تنها وقتي فهميدم مرده‌ها هميشه مرده نمي‌مانند بزرگترين شوک زندگي‌ام بر من وارد شد، بلکه فهميدم نوع جديدي از مصيبت و بدبختي هم به سمت هالوهيل روانه شده بود که باعث مي‌شد لوسيفر يک بازيچه احمقانه به نظر برسد. بنابراين نقشه جديدم اين شد که سرم را پايين نگاه دارم، اين سال تحصيلي را به پايان برسانم و پيش از فارغ‌التحصيلي دنيا را هم نجات بدهم. به اندازه کافي ساده به نظر مي‌رسيد، ولي يک چيز کوچک را فراموش کرده بودم: